Kriokomora
Dzięki zastosowaniu tej coraz bardziej popularnej metody leczenia zimnem, osiągamy wspaniałe rezultaty w leczeniu wielu schorzeń, m.in. zapalenia stawów, zmian reumatologicznych, nerwic, schorzeń neurologicznych a nawet depresji i objawów menopauzy. Zabiegi znacznie przyśpieszają rehabilitację w stanach pourazowych, bólach kręgosłupa. Często stosowana jest również w medycynie sportowej. Dla osób zdrowych, ale zmęczonych i przepracowanych to doskonała forma odnowy biologicznej i podniesienia odporności organizmu.
Jak to działa?
W kriokomorze powietrze zostaje schłodzone ciekłym azotem do temperatury od – 110 nawet do -160°C a seanse trwają od 2 do 3 minut. Paradoksalnie, odczuwa się przez kilkanaście sekund ciepło. To znakomita gimnastyka dla układu krwionośnego, naczynia najpierw się kurczą, a potem rozkurczają. Stają się mocniejsze, co jest szczególnie ważne przy naczyniach kruchych i pękających, a także przy skłonności do żylaków.
Najpierw następuje zwężenie naczyń krwionośnych, zmniejszenie przepływu krwi i obniżenie metabolizmu. Później organizm, broniąc się przed zimnem, rozszerza naczynia krwionośne, powodując nawet czterokrotnie większy przepływ krwi, co powoduje podwyższenie temperatury skóry do około 8°C. Tym samym dochodzi do zwiększenia przemiany materii oraz dotlenienia i odżywienia najgłębiej położonych tkanek. Po zabiegu następuje ogrzanie ciała korzystniejsze niż ogrzanie energią cieplną z zewnątrz. Pod wpływem krioterapii wzrasta stężenie wielu hormonów i neuroprzekaźników, np. kortyzolu, endorfin, adrenaliny, noradrenaliny i testosteronu. W układzie nerwowym przewodnictwo impulsów nerwowych staje się wolniejsze przez co zmniejsza się napięcie mięśniowe.
Efekty? Młodsza i jędrniejsza skóra i potężny zastrzyk energii. Tuż po wyjściu z kriokomory skóra staje się bardzo gładka i delikatna, czujemy przypływ energii, przyjemne odprężenie a nawet radość.
Jak korzystać z kriokomory:
- Przed wejściem zawsze należy zmierzyć tętno i ciśnienie krwi
- Przed zabiegiem nie wolno korzystać z prysznica ani nakładać na skórę balsamów czy kremów
- Biżuterię, zegarek oraz inne metalowe elementy należy zostawić w szatni
- Obowiązkowy strój to czapka lub przepaska na głowę, maseczka na twarz, kostium kąpielowy, rękawiczki, grube skarpety, drewniaki. Najlepiej gdy strój jest bawełniany
- W kriokomorze nie stoimy w miejscu, cały czas się poruszamy, oddychając płytko i powoli. Nie należy dotykać ścian
- Po sygnale dźwiękowym opuszczamy kriokomorę
- Najlepsze efekty daje seria od 10 do 30 zabiegów, najlepiej codziennie.
Kinezyterapia (terapia ruchem) jest niezbędnym uzupełnieniem leczenia zimnem. Schłodzony w trakcie zabiegu organizm musi wrócić do normy, dlatego konieczny jest ruch. Po wyjściu z kriokomory następuje gwałtowne ukrwienie ciała. Mięśnie są rozluźnione, a stawy bardziej ruchome z większą łatwością można więc wykonać rozmaite ćwiczenia. Obok kriokomory znajduje się sala fitness z profesjonalnym sprzętem firmy MATRIX®. Indywidualnie dobrany trening pod okiem rehabilitanta trwa tutaj do 30 minut. Ćwiczenia odbywają się na rowerach treningowych, stepperze, orbitrekach eliptycznych, ergometrach poziomych lub bieżni treningowej.
Krioterapia na wzmocnienie mięśni i stawów
Leczenie zimnem zaleca się przy terapiach schorzeń układu ruchu. Zwłaszcza przy zapaleniach stawów, zmianach reumatologicznych, stanach pourazowych, bólach kręgosłupa. Zimnem leczy się też bóle i schorzenia neurologiczne. Zabiegi w kriokomorze znacznie podnoszą wydolność organizmu, zwiększają zakres ruchomości stawów, siłę mięśniową, stężenie hormonów. Stwarza to komfortowe warunki do rehabilitacji, która może być bardziej intensywna i dłuższa. Kriokomora jest więc szczególnie polecana w przypadku medycyny sportowej i regeneracji organizmu po wytężonym wysiłku. Łagodzi dolegliwości bólowe, wspomaga trening siłowy i wytrzymałościowy oraz leczy urazy tkanek miękkich i stawów (skręcenia, stłuczenia, zwichnięcia).
Poprawia odporność
Seanse w kriokomorze to świetny sposób na hartowanie organizmu zwiększają odporność i zapobiegają nawrotom infekcji. Niska temperatura i wysiłek pobudzają wydzielanie hormonów, m.in. endorfin, zwanych hormonami szczęścia. Dlatego krioterapię zaleca się przy nerwicach, przemęczeniu i w stanach obniżonego nastroju. U mężczyzn wzrasta wydzielanie testosteronu, a u kobiet dolegliwości związane z menopauzą są łagodniejsze. U osób z depresją poprawia nastrój i samopoczucie.
Odnawia ciało i umysł
Zimno jest też skutecznym sposobem odnowy biologicznej i opóźnia efekty starzenia się. Głęboka relaksacja całego ciała i poprawa nastroju oraz brak zmęczenia utrzymuje się przez długi czas po zakończeniu cyklu terapeutycznego. Po serii zabiegów organizm jest oczyszczony i zregenerowany, skóra gładsza, bardziej napięta. Zmniejsza się cellulit, a w połączeniu z właściwą dietą, krioterapią można też wspomagać odchudzanie.
Krioterapia nie dla wszystkich
Wskazania:
- ostre i przewlekłe choroby stawów i chrząstek stawowych, jak np. reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, dna, choroba Bechterewa, zespół Reitera, kolagenozy, liszaj rumieniowaty, przewlekłe zmiany zwyrodnieniowe stawów m.in. PHS
- zespoły bólowe kręgosłupa, stany po operacji dyskopatii
- zapalenia ścięgien, fibromialgie
- następstwa urazów – skręcenia zwichnięcia, zespół algodystrofii, przykurcze w stawach, obrzęki pourazowe i pooperacyjne, zespoły bólowe na skutek wytworzonych blizn
- profilaktyka osteoporozy
- choroby neurologiczne – niedowłady spastyczne, stwardnienie rozsiane, ch. Parkinsona, polio, ostre zapalenia nerwów
- defekty immunologiczne i choroby z autoagresji, kolagenozy
- depresja, bezsenność, migreny
- otyłość
- może być również stosowana w częstoskurczu napadowym, cukrzycy i niewielkich żylakach kkd
- ma zastosowanie w odnowie biologicznej i budowaniu odporności immunologicznej u osób łatwo zapadających na choroby infekcyjne
- żylaki odbytu, przetoki, opóźniony zrost kości.
Przeciwwskazania:
- ciężkie choroby serca i ukł. krążenia, jak niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca, stan po zawale m. sercowego, choroba wieńcowa serca, nadciśnienie tętnicze
- krioglobulinemia, hemoglobinuria na zimno
- nadwrażliwość na zimno, odmrożenia
- choroby nerek i pęcherza moczowego
- znaczna niedokrwistość
- zaburzenia troficzne, zaburzenia czucia, polineuropatie
- nowotwory
- zaburzenia mikrokrążenia tkanek jak w zarostowo-zakrzepowej miażdżycy tt, cukrzycy, niewydolności żylnej,
- wiek poniżej 10 roku życia
- Raynauda (dyskusyjnie)
- silna reakcja w „cold pressure test”
- choroby płuc
- stany wyniszczenia i wygłodzenia
- ostre infekcje, wysoka temperatura ciała
- stany zapalne i zakrzepowe żył
- miastenia
- miotona
- klaustrofobia
